zoikiparagogi
Η Ζωική παραγωγή στη Β τάξη, τομέα γεωπονίας ΕΠΑ.Λ.
Σάββατο 21 Μαΐου 2022
Κυριακή 17 Μαρτίου 2019
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019
Ερωτήσεις κεφ.10 -ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ


Ένας ζωικός οργανισμός, για να διατηρηθεί
στη ζωή και να παράγει, καταναλώνει
τροφή, η οποία περιέχει ενέργεια και θρεπτικά
συστατικά. Στην περίπτωση των αγροτικών
ζώων η τροφή απαρτίζεται από
χονδροειδείς και συμπυκνωμένες ζωοτροφές.
Οι ζωοτροφές περιέχουν υδατάνθρακες,
λιπαρές ουσίες, αζωτούχες ουσίες, ανόργανα
στοιχεία και βιταμίνες και σε διάφορους κατά
περίπτωση, αλλά κατάλληλους, συνδυασμούς
απαρτίζουν τα σιτηρέσια των ζώων,
τα οποία πρέπει να καλύπτουν επακριβώς
τις ανάγκες τους για συντήρηση και παραγωγή
σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά.
Ένα σιτηρέσιο όμως, εκτός από κανονικό,
πρέπει να είναι και οικονομικό, ώστε εκτός
από την ποσότητα και την ποιότητα των
κτηνοτροφικών προϊόντων που παράγονται,
το εκ διατροφής κόστος αυτών να είναι κατά
το δυνατόν ελάχιστο.
Για την αποτελεσματικότερη διατροφή
των ζώων επιλέγονται οι πλέον κατάλληλες
ζωοτροφές, οι οποίες μετά από οικονομική
αξιολόγηση και υγειονομικό έλεγχο μπορούν
να υποστούν κάποια προετοιμασία, για να
βελτιωθεί η εκμετάλλευση του σιτηρεσίου.
Η ποσότητα και η ποιότητα του χορηγούμε-
. νου σιτηρεσίου επηρεάζει, εκτός από την υγεία
και την παραγωγικότητα των ζώων, την
ποιότητα των παραγόμενων κτηνοτροφικών
προ"ίόντων, στοιχείο ιδιαίτερα σημαντικό για
το σημερινό καταναλωτή.
1. Τι είναι ζωοτροφή και τι περιέχει;
2. Τι είναι θρεπτικό συστατικό;
3. Ποια είναι η προέλευση των ζωοτροφών;
4. Ποιες είναι οι κατηγορίες των συστατικών
που περιέχονται στις ζωοτροφές;
5. Ποιος είναι ο ρόλος του νερού στο ζωικό
οργανισμό;
6. Ποιες κατηγορίες θρεπτικών συστατικών
περιέχουν ενέργεια;
7. Τι και ποια είναι τα απαραίτητα αμινοξέα;
8. Τι και ποια είναι τα απαραίτητα λιπαρά
οξέα;
9. Ποια είναι τα πλαστικά στοιχεία, ποια τα
ιχνοστοιχεία και σε ποιες κατηγορίες
θρεπτικών συστατικών περιέχονται;
1 Ο. Τι είναι οι βιταμίνες, σε ποιες κατηγορίες
χωρίζονται και ποιες βιταμίνες περιλαμβάνει
η κάθε κατηγορία;
11. Ποιες είναι οι κυριότερες χονδροειδείς
ζωοτροφές;
12. Με ποιους τρόπους συντηρούνται οι χονδροειδείς
ζωοτροφές;
13. Ποιες υποκατηγορίες συμπυκνωμένων
ζωοτροφών υπάρχουν και ποιες ζωοτροφές
περιλαμβάνει κάθε τέτοια υποκατηγορία;
14. Τι είδους ανάγκες έχει ένας ζωικός οργανισμός;
15. Ποιες είναι οι κατηγορίες των αναγκών
των ζώων;
16. Από ποιους παράγοντες εξαρτώνται οί
ανάγκες των ζώων;
17. Τι περιλαμβάνουν οι ανάγκες συντήρησης,
γαλακτοπαραγωγής, κυοφορίας και
ανάπτυξης;
18. Σε τι μονάδες εκφράζονται οι ανάγκες
των ζώων σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά;
19. Με ποια κριτήρια επιλέγονται οι ζωοτροφές
για την κατάρτιση ενός σιτηρεσίου;
20. Τι είναι σιτηρέσιο;
21. Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που απαιτούνται
για την κατάρτιση ενός σιτηρεσίου ;
163
22. Πότε ένα σιτηρέσιο λέγεται κανονικό;
23. Τι περιλαμβάνει η προετοιμασία των ζωοτροφών
και τι η προετοιμασία του σιτηρεσίου;
24. Τρόποι χορήγησης ενός σιτηρεσίου;
25. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την υγιεινή
κατάσταση των ζωοτροφών;
26. Τι και ποιοι είναι οι αντιδιαιτητικοί παράγοντες;
27. Ποια προβλήματα υγείας δημιουργούνται
στα ζώα από τις τοξικές ουσίες;
28. Από ποιους παράγοντες επηρεάζεται η
εκμετάλλευση του σιτηρεσίου και προς
ποια κατεύθυνση;
29. Με ποιους τρόπους βελτιώνεται η εκμετάλλευση
ενός σιτηρεσίου;
30. Τι προκαλεί στα ζώα η χορήγηση ενός
σιτηρεσίου ελλειμματικού σε ενέργεια;
31. Τι προκαλεί στα ζώα η χορήγηση ενός
σιτηρεσίου πλεονασματικού σε ενέργεια;
32. Τι προκαλεί στα ζώα η χορήγηση ενός
σιτηρεσίου ελλειμματικού σε αζωτούχες
ουσίες;
33. Τι προκαλεί στα γαλακτοπαραγωγά ζώα
η χορήγηση ενός σιτηρεσίου με χαμηλή
περιεκτικότητα σε ινώδεις ουσίες;
34. Ποια χαρακτηριστικά των ζωικών προ"ίόντων
επηρεάζονται από τη διατροφή ;
35. Ποια συστατικά του σιτηρεσίου επηρεάζουν
την αναπαραγωγική ικανότητα των
ζώων;
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
ΕΚΙΙΑΙΔΕΥfΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ
Σκοπός:
Σκοπός της επίσκεψης είναι η ξενάγηση του
μαθητή στους διάφορους χώρους μιας βιομηχανίας
ζωοτροφών και η παρουσίαση των διαφόρων
παραγωγικών διαδικασιών, που ακολουθούνται,
για την παραγωγή ενός αριθμού
προϊόντων (μιγμάτων, ισορροπιστών κ.λπ).
Γενικές πληροφορίες:
Στο κεφάλαιο περί ζωοτροφών αναφέρθηκαν
οι σχετικές πληροφορίες για τις πρώτες ύλες
που χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων,
καθώς και στα περί σιτηρεσίων, για την
κατάρτιση και την παρασκευή των μειγμάτων.
Εκπαιδευτική διαδικασία
Οι μαθητές θα χωριστούν κατ' αρχήν σε ομάδες
για να ξεναγηθούν καλύτερα στο χώρο
της βιομηχανίας. Κάθε ομάδα θα αναλάβει τη
συγκέντρωση πληροφοριών (σύνταξη ερωτηματολογίου)
για ένα από τα παρακάτω θέματα:
α. Εγκατάσταση βιομηχανίας (πού, πότε,
πώς ... )
β. Οργάνωση βιομηχανίας (χώροι, μηχανολογικός
εξοπλισμός, προμήθεια πρώτων υλών,
προϊόντα που βγάζει, εμπορία)
γ. Παραγωγική διαδικασία (αδρή περιγραφή
των διαφόρων τμημάτων, παρασκευής ισορροπιστών,'
μιγμάτων, pellets ... )
δ. Δείγματα πρώτων υλών και τελικών προϊόντων
(χημείο, χημικές αναλύσεις, ταμπέλες
με τη σύσταση των προϊόντων της βιομηχανίας)
ε Προβλήματα -προοπτικές των βιομηχανιών
ζωοτροφών.
Μετά την πραγματοποίηση της επίσκεψης,
κάθε ομάδα θα παρουσιάσει το ερωτηματολόγιό
της και θα συζητηθούν τυχόν απορίες.
Ερωτήσεις κεφ.9-ΥΠΕΙΝΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ

Η Υγιεινή των ζώων αφορά τις φροντίδες,
που δίνονται στα ζώα από τον εκτροφέα
τους, για την προστασία τους από τις δυσμε-
νείς συνθήκες του περιβάλλοντος. Αναφέρονται
σε φροντίδες:
• για την προστασία των ζώων από τις ακραίες
θερμοκρασίες, την υψηλή σχετική
υγρασία του αέρα, την ηλιακή ακτινοβολία,
τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας,
την κακή ποιότητα του νερού, τα προβλήματα
από το έδαφος
• για το σωστό σταυλισμό (σωστή κατασκευή
και καθαριότητα του σταύλου) των
ζώων
• για την αντιμετώπιση προβλημάτων, που
παρουσιάζονται στις διάφορες λειτουργίες
του οργανισμού των ζώων, όπως είναι
η διατροφή, η αναπαραγωγή, η ανατροφή
των νεογέννητων και η γαλακτοπαραγωγή
• για τις απολυμάνσεις των χώρων
• για την περιποίηση του δέρματος, των νυχιών
και κεράτων των ζώων.
1. Ποιες είναι οι κυριότερες συνθήκες του
περιβάλλοντος που επιδρούν στα αγροτικά
ζώα;
2. Ποιες είναι οι βασικότερες λειτουργίες
των ζώων για τις οποίες πρέπει να λαμβάνονται
μέτρα υγιεινής;
3. Γιατί τα μέτρα περιποίησης του δέρματος
είναι περισσότερο απαραίτητα στα ενσταυλισμένα
ζώα, από ότι στα ζώα βοσκής;
4. Ποια σημεία του σώματος των αγελάδων
πρέπει να προσέχονται περισσότερο στην καθαριότητα
και γιατί;
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
Σκοπός:
Σκοπός της άσκησης είναι να αντιληφθεί ο
μαθητής τη σημασία των μέτρων υγιεινής για
την παραγωγή των ζώων, καθώς και την θέση
των μέτρων διαχείρισης και των καθημερινών
φροντίδων στην κτηνοτροφική εκμετάλλευση.
Γενικές πληροφορίες:
Πέραν των όσων αναφέρθησαν στο παρόν κεφάλαιο,
πολλές πληροφορίες μπορεί να ληφθούν
και από τα άλλα κεφάλαια του βιβλίου.
Εκτέλεση της άσκησης:
Οι μαθητές θα χωρισθούν σε ομάδες. Κάθε
ομάδα θα χρεωθεί με ένα κλάδο παραγωγής
(βοοειδή, αιγοπρόβατα, χοίροι, πτηνά). Κάθε
ομάδα θα αναλάβει να περιγράψει τα απαραίτητα
μέτρα υγιεινής, που πρέπει να ληφθούν
στην εκμετάλλευση και θα αναφέρονται
σε:
- μέτρα για τις δυσμενείς εξωτερικές συνθήκες
του περιβάλλοντος
- μέτρα για τις δυσμενείς συνθήκες του
χώρου του σταυλισμού
- μέτρα απολυμάνσεων και προληπτικής
κτηνιατρικής
- μέτρα για την καθαριότητα του σώματος
(δέρματος:.νυχιών-κεράτων)
Σύνδεση της άσκησης με επίσκεψη σε κτηνοτροφική
μονάδα:
Όταν η τάξη επισκεφθεί κτηνοτροφική μονάδα,
η ομάδα μαθητών που είναι χρεωμένη με
το είδος παραγωγής της εκμετάλλευσης , θα
αναλάβει να ετοιμάσει ερωτήσεις για τα μέτρα
υγιεινής που λαμβάνονται στην μονάδα.
Κατά την επίσκεψη να παρατηρηθούν αυτά
τα μέτρα, ποια είναι, αν είναι επαρκή, να γίνουν
ερωτήσεις στον εκτροφέα, να γίνουν
παρατηρήσεις και να σχολιασθούν οι απαντήσεις
του εκτροφέα.
Ερωτήσεις κεφ.8 -ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΚΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Τα βασικότερα συστήματα εκτροφής των
αγροτικών ζώων είναι το οικόσιτο, που εφαρμόζεται
σε όλα τα είδη των ζώων, το νομαδικό,
που απαντάται κυρίως στην αιγοπροβατοτροφία
και την κρεοπαραγωγό βοοτροφία,
το ποιμενικό ή ημιεντατικό και τέλος το
σταυλισμένο ή εντατικό σύστημα. Η σωστή
διατήρηση και ο σωστός σταυλισμός των ζώων
αποτελούν βασική προϋπόθεση, για να
διατηρηθούν σε καλή υγιεινή κατάσταση ώστε
να εξασφαλίζονται και υψηλές αποδόσεις.
Η καλή υγιεινή εξαρτάται από την καθαριότητα
του σταύλου, την προληπτική υγιεινή,
την κατάρτιση ισόρροπων σιτηρεσίων,
τις λειτουργικές εγκαταστάσεις κ.λπ.
Για την κτηνοτροφία σημαντικός παράγοντας
για τη μείωση του κόστους παραγωγής,
εκτός των άλλων, θεωρείται και η αξιοποίηση
των βοσκήσιμων εκτάσεων.
Μεγάλη σημασία, για την ανάπτυξη της
κτηνοτροφίας αποτελεί και η τήρηση του γενεαλογικού
βιβλίου, που οι σκοποί του είναι
πολλαπλοί, όπως η διατήρηση μιας φυλής, η
διατήρηση του τύπου, ο προσδιορισμός των
καλύτερων γονέων, κ.λπ.
1. Ποια είναι τα συστήματα εκτροφής των αγροτικών
ζώων;
2. Ποιες είναι οι επιδιώξεις και τα μέσα υλοποίησης
της ζωικής παραγωγής;
3. Ποιοι είναι οι απαραίτητοι χώροι για την
ενσταυλισμένη κτηνοτροφία;
4. τι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την
επιλογή του εξοπλισμού σε μια σταυλισμένου
τύπου κτηνοτροφική εκμετάλλευση ;
5. Τι είναι το γενεαλογικό βιβλίο και ποια η
σημασία του;
6. Πώς βοηθά η τήρηση του γενεαλογικού βιβλίου
στην επιλογή των ζώων;
Ερωτήσεις κεφ.7-ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΉ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ
Αναπαραγωγή σημαίνει γέννηση νέων ατόμων,
στα οποία οι γονείς τους έχουν μεταβιβάσει
τα βασικά χαρακτηριστικά τους.
Άρα, ο κύριος σκοπός της αναπαραγωγής
στη φύση, είναι η διατήρηση των ειδών.
Η αναπαραγωγή επιτυγχάνεται με τη συνεργασία
του αναπαραγωγικού κω~.του ενδοκρινικού
συστήματος των ζώων.
Τα μέρη του γεννητικού συστήματος του
άρρενος θηλαστικού είναι: οι όρχεις, η επιδί:
δυμίδα, ο σπερματικός πόρος, η ουρήθρα; το
πέος και οι βοηθητικοί αδένες.
τα· μέρη του γεννητικού συστήματος του
θηλυκού θηλαστικού είναι: οι ωοθήκες, οι
σάλπιγγες ή ωαγωγοί, η μήτρα, ο κόλπος και
το αιδοίο.
Ο νέος οργανισμός προέρχεται από την
γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο,
το ζυγωτό, που στη συνέχεια εγκαθίσταται
στη μήτρα, εξελίσσεται σε έμβρυο
και στη συνέχεια μετά την ολοκλήρωση της
κυοφορίας, εξέρχεται από τη μητέρα του με
τη διαδικασία του τοκετού.
Μετά την παρέλευση ενός χρονικού δια-
στήματος, που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες,
το νέο άτομο αναπτύσσεται, ωριμάζει
σεξουαλικά, δηλ. εισέρχεται στην ήβη και
γίνεται ικανό να αναπαράγει τον εαυτό του.
Οι πιο συχνές επεμβάσεις του ανθρώπου
στην αναπαραγωγή των ζώων είναι ο συγχρονισμός
του οίστρου και η τεχνητή σπερματέγχυση.
1. Ποια είναι τα μέρη του γεννητικού συστήματος
του άρρενος θηλαστικού;
2. Ποια είναι η λειτουργία των μερών του
γεννητικού συστήματος του άρρενος θηλαστικού;
3. Ποιοι είναι οι βοηθητικοί αδένες του γεννητικού
συστήματος του άρρενος θηλαστικού
και ποια είναι η λειτουργία τους;
4. Από ποια μέρη αποτελείται το γεννητικό
σύστημα του θηλυκού θηλαστικού και
ποια είναι η λειτουργία του καθενός;
109
5. Τι είναι η ωογένεση.
&. Περιγράψτε τη σπερματογένεση και τη
μετακίνηση των σπερματοζωαρίων.
7. Τι είναι το ζυγωτό (προέλευση και εξέλι- .
ξη).
8. Ποια είναι η διάρκεια της κυοφορίας
στην αγελάδα, στην προβατίνα, στην αίγα,
στη χοίρο και στην κουνέλα;
9. Περιγράψτε τα τρία στάδια του τοκετού.
1 Ο. Τι είναι η ήβη.
11 . Από ποίους παράγοντες εξαρτάται η εμφάνιση
της ήβης;
12. Τι είναι ο οίστρος και ο οιστρικός κύκλος.
13. Περιγράψτε τον τρόπο που γίνεται ο ορμονικός
έλεγχος της αναπαραγωγής;
14. Πώς γίνεται ο συγχρονισμός του οίστρου;
15. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του
συγχρονισμού του οίστρου;
16. Πώς γίνεται η τεχνητή σπερματέγχυση;
17. Σε ποιες περιπτώσεις εφαρμόζεται τεχνητή
σπερματέγχυση;
στα οποία οι γονείς τους έχουν μεταβιβάσει
τα βασικά χαρακτηριστικά τους.
Άρα, ο κύριος σκοπός της αναπαραγωγής
στη φύση, είναι η διατήρηση των ειδών.
Η αναπαραγωγή επιτυγχάνεται με τη συνεργασία
του αναπαραγωγικού κω~.του ενδοκρινικού
συστήματος των ζώων.
Τα μέρη του γεννητικού συστήματος του
άρρενος θηλαστικού είναι: οι όρχεις, η επιδί:
δυμίδα, ο σπερματικός πόρος, η ουρήθρα; το
πέος και οι βοηθητικοί αδένες.
τα· μέρη του γεννητικού συστήματος του
θηλυκού θηλαστικού είναι: οι ωοθήκες, οι
σάλπιγγες ή ωαγωγοί, η μήτρα, ο κόλπος και
το αιδοίο.
Ο νέος οργανισμός προέρχεται από την
γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο,
το ζυγωτό, που στη συνέχεια εγκαθίσταται
στη μήτρα, εξελίσσεται σε έμβρυο
και στη συνέχεια μετά την ολοκλήρωση της
κυοφορίας, εξέρχεται από τη μητέρα του με
τη διαδικασία του τοκετού.
Μετά την παρέλευση ενός χρονικού δια-
στήματος, που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες,
το νέο άτομο αναπτύσσεται, ωριμάζει
σεξουαλικά, δηλ. εισέρχεται στην ήβη και
γίνεται ικανό να αναπαράγει τον εαυτό του.
Οι πιο συχνές επεμβάσεις του ανθρώπου
στην αναπαραγωγή των ζώων είναι ο συγχρονισμός
του οίστρου και η τεχνητή σπερματέγχυση.
1. Ποια είναι τα μέρη του γεννητικού συστήματος
του άρρενος θηλαστικού;
2. Ποια είναι η λειτουργία των μερών του
γεννητικού συστήματος του άρρενος θηλαστικού;
3. Ποιοι είναι οι βοηθητικοί αδένες του γεννητικού
συστήματος του άρρενος θηλαστικού
και ποια είναι η λειτουργία τους;
4. Από ποια μέρη αποτελείται το γεννητικό
σύστημα του θηλυκού θηλαστικού και
ποια είναι η λειτουργία του καθενός;
109
5. Τι είναι η ωογένεση.
&. Περιγράψτε τη σπερματογένεση και τη
μετακίνηση των σπερματοζωαρίων.
7. Τι είναι το ζυγωτό (προέλευση και εξέλι- .
ξη).
8. Ποια είναι η διάρκεια της κυοφορίας
στην αγελάδα, στην προβατίνα, στην αίγα,
στη χοίρο και στην κουνέλα;
9. Περιγράψτε τα τρία στάδια του τοκετού.
1 Ο. Τι είναι η ήβη.
11 . Από ποίους παράγοντες εξαρτάται η εμφάνιση
της ήβης;
12. Τι είναι ο οίστρος και ο οιστρικός κύκλος.
13. Περιγράψτε τον τρόπο που γίνεται ο ορμονικός
έλεγχος της αναπαραγωγής;
14. Πώς γίνεται ο συγχρονισμός του οίστρου;
15. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του
συγχρονισμού του οίστρου;
16. Πώς γίνεται η τεχνητή σπερματέγχυση;
17. Σε ποιες περιπτώσεις εφαρμόζεται τεχνητή
σπερματέγχυση;
Ερωτήσεις κεφ.6 -ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ
Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάσθηκαν ορισμένες
βασικές γνώσεις των μεθόδων, που εφαρμόζονται
στη Γενετική Βελτίωση των αγροτικών
ζώων.
Η μέθοδος Γενετικής Βελτίωσης, που θα
εφαρμοσθεί, καθορίζεται από τις διαθέσιμες
πληροφορίες και τις ιδιότητες καθώς και το
είδος του πληθυσμού ή της φυλής, που θα αποτελέσουν
το αντικείμενο της βελτίωσης.
Στα σύγχρονα προγράμματα γενετικής
βελτίωσης, οι ειδικοί γενετιστές-ζωοτέχνες
καθορίζουν τον επιλεκτικό στόχο, δηλαδή τα
χαρακτηριστικά του φαινοτύπου και τις επιθυμητές
αποδόσεις στις οποίες θα αποβλέπει
η επιλογή. Λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα
στοιχεία απο τις μετρήσεις, που
πραγματοποιούνται με τα προγράμματα ελέγχου
των αποδόσεων, επιλέγονται τα ζώα,
που θα δημιουργήσουν την επόμενη γενεά
βελτιωμένων ζώων, σύμφωνα με μία μεθοδο
αμιγούς αναπαραγωγής ή με ένα σύστημα
διασταύρωσης.
Η αμιγής ή καθαρή αναπαραγωγή είναι η
περισσότερο διαδεδομένη μέθοδος γενετικής
βελτίωσης. Με τη μέθοδο αυτή αυξάνονται
μόνιμα οι μέσες αποδόσεις των πληθυσμών
των αγροτικών ζώων, αλλά μειώνεται η
· διαθέσιμη γενετική παραλλακτικότητα.
Οταν επιδιώκεται η συγκέντρωση στους απογόνους
αλληλομόρφων, τα οποία βρίσκονται
σε ορισμένους εξαιρετικούς γεννήτορες,
εφαρμόζεται η μέθοδος της αιμομιξίας.
Η αιμομιξία εφαρμόζεται επίσης, όταν επιδιώκεται
η δημιουργία σειρών για την εκμετάλλευση
του φαινομένου της ετέρωσης.
Μειονέκτημα της μεθόδου είναι η αύξηση
της συγκέντρωσης ανεπιθύμητων αλληλομόρφων,
λόγω της αύξησης της ομοζυγωτίας.
Η διασταύρωση ζώων, που ανήκουν σε
διαφορετικές γραμμές αιίματος ή φυλές δί-
. δει, εντυπωσιακά αποτελέσματα, αλλά χρειάζεται
να διατηρούνται οι αρχικές φυλές ή
να εφαρμόζεται μακρόχρονη διαδικασία
σταθεροποίησης της νέας φυλής. Οι κυριότερες
μέθοδοι διασταύρωσης είναι, η Διασταύρωση
για βελτίωση μίας φυλής, η Διασταύρωση
για τη δημιουργία νέας συνθετικής
φυλής και οι διάφοροι τύποι Διασταυρώσεων
για παραγωγή ζώων χρήσεως. Τέλος ο
Υβριδισμός, ως αναπαραγωγή μεταξύ ατόμων
που ανήκουν σε διαφορετικά είδη, προ-
σφέρεται για τη δημιουργία ατόμων με επιθυμητές
ιδιότητες, τα οποία όμως έχουν το
μειονέκτημα ότι δεν μπορούν να αναπαράγονται
μεταξύ τους.
Η εφαρμογή βιοτεχνολογικών μεθόδων ως
εργαλείων βελτίωσης των αγροτικών ζώων
δεν είναι νεωτερισμός. Η τεχνητή σπερματέγχυση
είναι πλέον παλαιά και δοκιμασμένη
μέθοδος διάδοσης ανώτερου γενετικού υλικού.
Οι νεώτερες μέθοδοι περιλαμβάνουν
την πολυωοθυλακιορρηξία και μεταφορά εμβρύων
καθώς και διάφορες μεθόδους χειρισμού
των εμβρύων, όπως η διχοτόμησή τους.
. Με τις μεθόδους αυτές, εκτός από την απευθείας
διάδοση του γενετικού υλικού επιδιώκεται
η αύξηση του ρυθμού της γενετικής
προόδου, είτε μέσω της μείωσης του μεσοδιαστήματος
γενεών, είτε μέσω της αύξησης
της έντασης της επιλογής. Η κλωνοποίηση
κυττάρων από το πρώίμο εμβρυικό σταδιο εχει
εφαρμοσθεί ήδη από καιρό, τελευταία όμως
επιτεύχθηκε η κλωνοποίηση διαφοροποιημένων
σωματικών κυττάρων από ενήλικα
ζώα. Το κυριότερο πλεονέκτημα της κλωνοποίησης,
εκτός απο τις μελέτες σχετικά
με τη γήρανση των κυττάρων, θα είναι η μεταφορά
ανώτερου γενετικού υλικού, δηλαδή
αντίγραφων ανώτερων γενετικά ζώων, από
μονάδες υψηλών γενετικών προδιαγραφών
σε εμπορικές μονάδες. Άλλη εφαρμογή της
κλωνοποίησης πιθανόν να είναι η διατήρηση
και προστασία του γενετικού υλικού των
αγροτικών ζώων.
Ο έλεγχος των αποδόσεων των αγροτικών
ζώων και η αξιοποίηση ηλεκτρονικών υπολογιστών
στη διαδικασία συλλογής, καταχώρησης
και επεξεργασίας των στοιχείων, έχει
αποφασιστική σημασία στα σύγχρονα προγράμματα
γενετικής βελτίωσης, στα οποία η
επιλογή βασίζεται σε μεγάλο πλήθος διαθέσιμων
στοιχείων και στη γνώση της γενεαλογίας
των αγροτικών ζώων. Τέλος, οι διάφορες
οργανώσεις και οι μεμονωμένοι παραγωγοί
χρησιμοποιούν με διαρκώς επιταχυνόμενο
ρυθμό το Διαδίκτυο (Ιντερνετ) για τη συγκέντρωση
και ανταλλαγή πληροφοριών
σχετικών με το γενετικό υλικό των ζώων και
τη διαχείριση της εκμετάλλευσής τους.
1. Ο μέσος όρος των κληρονομικών αξιών
δύο ατόμων, τα οποία πρόκειται να σuζευχθούν
είναι μία πρόβλεψη:
Α. Της κληρονομικής αξίας των απογόνων,
που θα προκύψουν
Β. Του φαινότυπου των απογόνων, που θα
προκύψουν
2. Τα αιμόμικτα άτομα αναμένεται:
Α. Να είναι περισσότερο ετεροζύγωτα
Β. Να είναι περισσότερο ομοζύγωτα
Γ. Να είναι περισσότερο γόνιμα
Δ. Να έχουν λιγότερους γονιδιακούς τόπους
(θέσεις αλληλομόρφων)
3. Ποιο από τα ακόλουθα περιγράφει κριτήρια
επιλογής
Α. Ο γενικός σκοπός του προγράμματος επιλογής
Β. Οι π~ηροφορίες που χρησιμοποιούνται
προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις
Γ. Οι γενετικές παράμετροι που περιλαμβάνονται
με το πρόγραμμα επιλογής
4. Ποιο από τα ακόλουθα εξαρτάται από τις
συχνότητες των αλληλόμορφων ενός πληθυσμού
Α. Ο μέσος όρος του πληθυσμού
Β. Η κληρονομική αξία ενός ορισμένου γονότυπου
5. Ο απογονικός έλεγχος μπορεί να είναι πιο
πολύτιμος από τη μαζική επιλογή γιατί
Α. Η ένταση της επιλογής μπορεί να αυξηθεί
Β. Το διάστημα μεταξύ των γενεών μπορε ί
να αυξηθεί
Γ. Η ακρίβεια της εκτίμησης των κληρονομικών
αξιών είναι μεγαλύτερη.
βασικές γνώσεις των μεθόδων, που εφαρμόζονται
στη Γενετική Βελτίωση των αγροτικών
ζώων.
Η μέθοδος Γενετικής Βελτίωσης, που θα
εφαρμοσθεί, καθορίζεται από τις διαθέσιμες
πληροφορίες και τις ιδιότητες καθώς και το
είδος του πληθυσμού ή της φυλής, που θα αποτελέσουν
το αντικείμενο της βελτίωσης.
Στα σύγχρονα προγράμματα γενετικής
βελτίωσης, οι ειδικοί γενετιστές-ζωοτέχνες
καθορίζουν τον επιλεκτικό στόχο, δηλαδή τα
χαρακτηριστικά του φαινοτύπου και τις επιθυμητές
αποδόσεις στις οποίες θα αποβλέπει
η επιλογή. Λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα
στοιχεία απο τις μετρήσεις, που
πραγματοποιούνται με τα προγράμματα ελέγχου
των αποδόσεων, επιλέγονται τα ζώα,
που θα δημιουργήσουν την επόμενη γενεά
βελτιωμένων ζώων, σύμφωνα με μία μεθοδο
αμιγούς αναπαραγωγής ή με ένα σύστημα
διασταύρωσης.
Η αμιγής ή καθαρή αναπαραγωγή είναι η
περισσότερο διαδεδομένη μέθοδος γενετικής
βελτίωσης. Με τη μέθοδο αυτή αυξάνονται
μόνιμα οι μέσες αποδόσεις των πληθυσμών
των αγροτικών ζώων, αλλά μειώνεται η
· διαθέσιμη γενετική παραλλακτικότητα.
Οταν επιδιώκεται η συγκέντρωση στους απογόνους
αλληλομόρφων, τα οποία βρίσκονται
σε ορισμένους εξαιρετικούς γεννήτορες,
εφαρμόζεται η μέθοδος της αιμομιξίας.
Η αιμομιξία εφαρμόζεται επίσης, όταν επιδιώκεται
η δημιουργία σειρών για την εκμετάλλευση
του φαινομένου της ετέρωσης.
Μειονέκτημα της μεθόδου είναι η αύξηση
της συγκέντρωσης ανεπιθύμητων αλληλομόρφων,
λόγω της αύξησης της ομοζυγωτίας.
Η διασταύρωση ζώων, που ανήκουν σε
διαφορετικές γραμμές αιίματος ή φυλές δί-
. δει, εντυπωσιακά αποτελέσματα, αλλά χρειάζεται
να διατηρούνται οι αρχικές φυλές ή
να εφαρμόζεται μακρόχρονη διαδικασία
σταθεροποίησης της νέας φυλής. Οι κυριότερες
μέθοδοι διασταύρωσης είναι, η Διασταύρωση
για βελτίωση μίας φυλής, η Διασταύρωση
για τη δημιουργία νέας συνθετικής
φυλής και οι διάφοροι τύποι Διασταυρώσεων
για παραγωγή ζώων χρήσεως. Τέλος ο
Υβριδισμός, ως αναπαραγωγή μεταξύ ατόμων
που ανήκουν σε διαφορετικά είδη, προ-
σφέρεται για τη δημιουργία ατόμων με επιθυμητές
ιδιότητες, τα οποία όμως έχουν το
μειονέκτημα ότι δεν μπορούν να αναπαράγονται
μεταξύ τους.
Η εφαρμογή βιοτεχνολογικών μεθόδων ως
εργαλείων βελτίωσης των αγροτικών ζώων
δεν είναι νεωτερισμός. Η τεχνητή σπερματέγχυση
είναι πλέον παλαιά και δοκιμασμένη
μέθοδος διάδοσης ανώτερου γενετικού υλικού.
Οι νεώτερες μέθοδοι περιλαμβάνουν
την πολυωοθυλακιορρηξία και μεταφορά εμβρύων
καθώς και διάφορες μεθόδους χειρισμού
των εμβρύων, όπως η διχοτόμησή τους.
. Με τις μεθόδους αυτές, εκτός από την απευθείας
διάδοση του γενετικού υλικού επιδιώκεται
η αύξηση του ρυθμού της γενετικής
προόδου, είτε μέσω της μείωσης του μεσοδιαστήματος
γενεών, είτε μέσω της αύξησης
της έντασης της επιλογής. Η κλωνοποίηση
κυττάρων από το πρώίμο εμβρυικό σταδιο εχει
εφαρμοσθεί ήδη από καιρό, τελευταία όμως
επιτεύχθηκε η κλωνοποίηση διαφοροποιημένων
σωματικών κυττάρων από ενήλικα
ζώα. Το κυριότερο πλεονέκτημα της κλωνοποίησης,
εκτός απο τις μελέτες σχετικά
με τη γήρανση των κυττάρων, θα είναι η μεταφορά
ανώτερου γενετικού υλικού, δηλαδή
αντίγραφων ανώτερων γενετικά ζώων, από
μονάδες υψηλών γενετικών προδιαγραφών
σε εμπορικές μονάδες. Άλλη εφαρμογή της
κλωνοποίησης πιθανόν να είναι η διατήρηση
και προστασία του γενετικού υλικού των
αγροτικών ζώων.
Ο έλεγχος των αποδόσεων των αγροτικών
ζώων και η αξιοποίηση ηλεκτρονικών υπολογιστών
στη διαδικασία συλλογής, καταχώρησης
και επεξεργασίας των στοιχείων, έχει
αποφασιστική σημασία στα σύγχρονα προγράμματα
γενετικής βελτίωσης, στα οποία η
επιλογή βασίζεται σε μεγάλο πλήθος διαθέσιμων
στοιχείων και στη γνώση της γενεαλογίας
των αγροτικών ζώων. Τέλος, οι διάφορες
οργανώσεις και οι μεμονωμένοι παραγωγοί
χρησιμοποιούν με διαρκώς επιταχυνόμενο
ρυθμό το Διαδίκτυο (Ιντερνετ) για τη συγκέντρωση
και ανταλλαγή πληροφοριών
σχετικών με το γενετικό υλικό των ζώων και
τη διαχείριση της εκμετάλλευσής τους.
1. Ο μέσος όρος των κληρονομικών αξιών
δύο ατόμων, τα οποία πρόκειται να σuζευχθούν
είναι μία πρόβλεψη:
Α. Της κληρονομικής αξίας των απογόνων,
που θα προκύψουν
Β. Του φαινότυπου των απογόνων, που θα
προκύψουν
2. Τα αιμόμικτα άτομα αναμένεται:
Α. Να είναι περισσότερο ετεροζύγωτα
Β. Να είναι περισσότερο ομοζύγωτα
Γ. Να είναι περισσότερο γόνιμα
Δ. Να έχουν λιγότερους γονιδιακούς τόπους
(θέσεις αλληλομόρφων)
3. Ποιο από τα ακόλουθα περιγράφει κριτήρια
επιλογής
Α. Ο γενικός σκοπός του προγράμματος επιλογής
Β. Οι π~ηροφορίες που χρησιμοποιούνται
προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις
Γ. Οι γενετικές παράμετροι που περιλαμβάνονται
με το πρόγραμμα επιλογής
4. Ποιο από τα ακόλουθα εξαρτάται από τις
συχνότητες των αλληλόμορφων ενός πληθυσμού
Α. Ο μέσος όρος του πληθυσμού
Β. Η κληρονομική αξία ενός ορισμένου γονότυπου
5. Ο απογονικός έλεγχος μπορεί να είναι πιο
πολύτιμος από τη μαζική επιλογή γιατί
Α. Η ένταση της επιλογής μπορεί να αυξηθεί
Β. Το διάστημα μεταξύ των γενεών μπορε ί
να αυξηθεί
Γ. Η ακρίβεια της εκτίμησης των κληρονομικών
αξιών είναι μεγαλύτερη.
Ερωτήσεις κεφ.5-ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ
Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάσθηκαν ορισμένες
βασικές γνώσεις της Γενετικής, που
εφαρμόζονται στη επιλογή των αγροτικών
ζώων.
Η κληρονομική ουσία των ζώων βρίσκεται
στα χρωμοσώματα, τα οποία περιλαμβάνονται
στον πυρήνα των κυττάρων του σώματός
τους και ο αριθμός τους είναι ορισμένος
για κάθε είδος ζώου (διπλοειδής αριθμός).
Κάθε χρωμόσωμα, αποτελείται από μία διπλή
νηματώδη δομή δεσοξυριβονουκλε"ίνικού
οξέος (DNA) και περιέχει τα γονίδια, τα
οποία μαζί με το περιβάλλον καθορίζουν τις
διάφορες ιδιότητες των αγροτικών ζώων. Τα
χρωμοσώματα παρουσιάζονται στα κύτταρα
κατά ομόλογα ζεύγη και τα αντίστοιχα γονίδιά
τους με όμοιες ή διαφορετικές μορφές,
οι οποίες ονομάζονται αλληλόμορφα. Όταν
τα δύο αλληλόμορφα είναι όμοια, το άτομο
λέγεται ομοζύγωτο, όταν είναι ανόμοια, ετεροζύγωτο.
Οι διάφορες μορφές της σχέσης
μεταξύ των αλληλομόρφων, ως προς την επίδρασή
τους στην εκδήλωση των διαφόρων
ιδιοτήτων του οργανισμού περιγράφονται
κυρίως, ως κυριαρχική, υποτελής ή ενδιάμεση.
Ενα ζεύγος από τα χρωμοσώματα καθορίζει
το φύλο του οργανισμού (Χ και Υ, χρωμοσώματα
φύλου). Η ζωή στα θηλαστικά αρχίζει
από το ζυγώτη, ο οποίος σχηματίζεται
από τη συνένωση των αναπαραγωγικών κυττάρων
(γαμετών), δηλαδή του σπερματοζωαρίου
με το ωάριο. Η αύξηση του οργανισμού
και η διατήρηση του στη ζωή εξασφαλίζεται
με τη διαδικασία της μίτωσης, ενώ η
μεταβίβαση της κληρονομικής ουσίας στους
aπογόνους μέσω της παραγωγής γαμετών με
τη διαδικασία της μείωσης.
Οι αρχές του Μέντελ περιγράφουν τον
τρόπο με τον οποίο κληρονομούνται οι ιδιότητες
των οργανισμών. Ισχύουν για όλες τις
ιδιότητες, τόσο αυτές που ελέγχονται από
μικρό αριθμό γονιδίων (ποιοτικές), όσο και
αυτές που ελέγχονται από μεγάλο αριθμό
(ποσοτικές), με την προϋπόθεση ότι τα γονίδια
δεν είναι συνδεδεμένα στο ίδιο χρωμόσωμα.
Εφαρμόζοντας τις αρχές του Μέντελ
και τις σχέσεις μεταξύ των αλληλομόρφων,
υπολογίζουμε τις αναλογίες των γονοτύπων
και των φαινοτύπων στους aπογόνους των
διαφόρων τύπων συζεύξεων.
Η παρουσία και η αναλογία των διαφόρων
αλληλομόρφων σε κάθε πληθυσμό, περιγράφεται
ως συχνότητα των αλληλομόρφων και
έχει μεγάλη σημασία, διότι καθορίζουν τη
γενετική παραλλακτικότητα και το ύψος
των μέσων αποδόσεών τους. Η επιλογή που ·
εφαρμόζεται στους πληθυσμούς των αγροτικών
ζώων, με σκοπό τη βελτίωσή τους, δεν
δημιουργεί νέα αλληλόμορφα, αλλά αυξάνει
τη συχνότητα εκείνων που προκαλούν υψηλότερες
αποδόσεις. Ο συντελεστής κληρονομικότητας
των ιδιοτήτων καθορίζει τα αποτελέσματα,
που θα προκύψουν από την εφαρμογή
της επιλογής. Τα αποτελέσματα
εμφανίζονται στους aπογόνους, που προκύπτουν
από τη σύζευξη των ζώων αναπαραγωγής,
που επιλέγονται. Άλλοι παράγοντες,
που καθορίζουν την επιτυχία της επιλογής
είναι, η ένταση της επιλογής και το μεσοδιάστημα
των γενεών. Η ύπαρξη γενετικής παραλλακτικότητας
είναι καθοριστική, διότι
χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατή καμιά βελτίωση.
Με την απώλεια πληθυσμών και φυλών
αγροτικών ζώων, εξαιτίας της εγκατάλειψής
τους, χάνεται κάθε δυνατότητα διορθωτικών
παρεμβάσεων για την κάλυψη μελλοντικών
αναγκών της ανθρωπότητας.
1. Αντιστοιχείστε τους όρους με τις απαντήσεις:
Όροι:
Α. Πατρικά κύτταρα, Β. Θυγατρικά κύτταρα,
Γ. Σωματικά κύτταρα, Δ.Γαμετικά κύτταρα,
Ε. Μείωση
Απαντήσεις:
Α. Τα κύτταρα που παράγουν θυγατρικά κύτταρα
με τη διαδικασία της μίτωσης.
Β. Η διαδικασία της διαίρεσης του γενετικού
υλικού του πυρήνα σε γαμετικά κύτταρα
(σπερματοζωάρια, ωάρια).
Γ. Τα προ·ίόντα της μίτωσης.
Δ. Τα κύτταρα του οργανισμού στα οποία
συμβαίνει η μίτωση.
Ε. Ειδικά κύτταρα που ~αμβάνουν μέρος στη
φυλετική (σεξουαλική) αναπαραγωγή.
2. Βρείτε τη σωστή απάντηση:
Η φάση της ζωής ενός κυττάρου κατά την ο~
ποία αυτό διαιρείται σε δύο θυγατρικά κύτταρα,
καλείται:
Α. Αναπαραγωγή, Β . Κυτταρικός κύκλος,
Γ. Μίτωση
3. Βρείτε τη σωστή απάντηση:
Ο διπλοειδής αριθμός χρωμοσωμάτων στο
χοίρο είναι 38. Πόσα μόρια της διπλής έλικας
του DNA θα περιέχονται στον πυρήνα τωy
σπερματοζωαρίων του;
Α.19
Β. 38
Γ. 76
4. Σύμφωνα με την αρχή της διάσχισης (η πρώτη
αρχή του Μέντελ), τα δύο αλληλόμορφα
ενός ζεύγους γονιδίων χωρίζονται μεταξύ
τους κατά το σχηματισμό των γαμετών
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
5. Η Μίτωση μειώνει το περιεχόμενο του κυττάρου
σε DNA κατά το ήμισυ αλλά δεν μεταβάλλει
τον αριθμό των χρωμοσωμάτων.
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
6. Βρείτε τη σωσtή απάντηση: Στη σύζευξη ΑαΧΑα,
όπου το Α αλληλόμορφο είναι κυρίαρχο
σtο α, πόσοι διαφορετικοί φαινότυποι
αναμένεται να υπάρχουν μεταξύ των απογόνων
και σε ποια αναλογία μεταξύ τους;
Α. Δύο, σε σχέση 1:1
Β. Δύο, σε σχέση 2:1
Γ. Τρεις, σε σχέση 1:2:1
Δ. Δύο, σε σχέση 3:1
7. Βρείτε τη σωσtή απάντηση: Στη σύζευξη ΑαΧΑα,
όπου το Α αλληλόμορφο είναι κυρίαρχο
στο α, πόσοι διαφορετικοί γονότυποι
αναμένεται να υπάρχουν μεταξύ των απογόνων
και σε ποια αναλογία μεταξύ τους;
Α. Δύο, σε σχέση 2:1
Β. Τρεις, σε σχέση 1:1:1
Γ. Τρεις, σε σχέση 1:2:1
Δ. Δύο, σε σχέση 3:1
ΣΤΟΙΧΕΙΆ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟτΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΠΚΩΝ ΖΩΩΝ 75
8. Βρείτε τη σωστή απάντηση: Για να προσδιορίσουμε
αν ένας aσπρόμαυρος ταύρος φυλής
Χολστά"ίν είναι ομοζύγωτος, ως προς το
γονίδιο που καθορίζει το χρωματισμό
(ΜΜ), θα πρέπει να τον συζεύξουμε με μία
· αγελάδα:
Α. Ασπρόμαυρη, ετεροζύγωτη ως προς το γονίδιο
του χρωματισμού (ΜΜ).
Β. Ασπρόμαυρη, ομοζύγωτη ως προς το γονίδιο
του χρωματισμού (Μμ).
Γ. Ασπροκόκκινη , ομοζύγωτη ως προς το γονίδιο
του χρωματισμού (μμ).
9. Απαντήστε: Ποιες προϋποθέσεις απαιτούνται,
για να εκδηλωθεί ένα φυλοσύνδετο
υποτελές χαρακτηριστικό
Α. στα αρσενικά άτομα,
Β. στα θηλυκά άτομα.
1 Ο. Στις φυλοσύνδετες ιδιότητες, τα αρσενικά
άτομα κληρονομούν φυλοσύνδετα γο-
νίδια μόνον από τον πατέρα τους
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
11. Σε ομόλογα χρωμοσώματα είναι δυνατό
να προκύψει διαφορετικός συνδυασμός
γονιδίων, ως αποτέλεσμα μεταλλάξεων
και χιασμάτων.
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
12. Βρείτε τη σωστή απάντηση: Αλληλεπίδραση
γονοτύπου και περιβάλλοντος παρουσιάζεται
παντού όπου:
Α. Οι γονότυποι κατατάσσονται διαφορετικά
σε διαφορετικές συνθήκες περιβάλλοντος
Β. Διαφορετικοί γονότυποι αναπτύσσονται
στο ίδιο περιβάλλον
Γ. Ένας γονότυπος αναπτύσσεται σε διαφορετικές
συνθήκες περιβάλλοντος.
βασικές γνώσεις της Γενετικής, που
εφαρμόζονται στη επιλογή των αγροτικών
ζώων.
Η κληρονομική ουσία των ζώων βρίσκεται
στα χρωμοσώματα, τα οποία περιλαμβάνονται
στον πυρήνα των κυττάρων του σώματός
τους και ο αριθμός τους είναι ορισμένος
για κάθε είδος ζώου (διπλοειδής αριθμός).
Κάθε χρωμόσωμα, αποτελείται από μία διπλή
νηματώδη δομή δεσοξυριβονουκλε"ίνικού
οξέος (DNA) και περιέχει τα γονίδια, τα
οποία μαζί με το περιβάλλον καθορίζουν τις
διάφορες ιδιότητες των αγροτικών ζώων. Τα
χρωμοσώματα παρουσιάζονται στα κύτταρα
κατά ομόλογα ζεύγη και τα αντίστοιχα γονίδιά
τους με όμοιες ή διαφορετικές μορφές,
οι οποίες ονομάζονται αλληλόμορφα. Όταν
τα δύο αλληλόμορφα είναι όμοια, το άτομο
λέγεται ομοζύγωτο, όταν είναι ανόμοια, ετεροζύγωτο.
Οι διάφορες μορφές της σχέσης
μεταξύ των αλληλομόρφων, ως προς την επίδρασή
τους στην εκδήλωση των διαφόρων
ιδιοτήτων του οργανισμού περιγράφονται
κυρίως, ως κυριαρχική, υποτελής ή ενδιάμεση.
Ενα ζεύγος από τα χρωμοσώματα καθορίζει
το φύλο του οργανισμού (Χ και Υ, χρωμοσώματα
φύλου). Η ζωή στα θηλαστικά αρχίζει
από το ζυγώτη, ο οποίος σχηματίζεται
από τη συνένωση των αναπαραγωγικών κυττάρων
(γαμετών), δηλαδή του σπερματοζωαρίου
με το ωάριο. Η αύξηση του οργανισμού
και η διατήρηση του στη ζωή εξασφαλίζεται
με τη διαδικασία της μίτωσης, ενώ η
μεταβίβαση της κληρονομικής ουσίας στους
aπογόνους μέσω της παραγωγής γαμετών με
τη διαδικασία της μείωσης.
Οι αρχές του Μέντελ περιγράφουν τον
τρόπο με τον οποίο κληρονομούνται οι ιδιότητες
των οργανισμών. Ισχύουν για όλες τις
ιδιότητες, τόσο αυτές που ελέγχονται από
μικρό αριθμό γονιδίων (ποιοτικές), όσο και
αυτές που ελέγχονται από μεγάλο αριθμό
(ποσοτικές), με την προϋπόθεση ότι τα γονίδια
δεν είναι συνδεδεμένα στο ίδιο χρωμόσωμα.
Εφαρμόζοντας τις αρχές του Μέντελ
και τις σχέσεις μεταξύ των αλληλομόρφων,
υπολογίζουμε τις αναλογίες των γονοτύπων
και των φαινοτύπων στους aπογόνους των
διαφόρων τύπων συζεύξεων.
Η παρουσία και η αναλογία των διαφόρων
αλληλομόρφων σε κάθε πληθυσμό, περιγράφεται
ως συχνότητα των αλληλομόρφων και
έχει μεγάλη σημασία, διότι καθορίζουν τη
γενετική παραλλακτικότητα και το ύψος
των μέσων αποδόσεών τους. Η επιλογή που ·
εφαρμόζεται στους πληθυσμούς των αγροτικών
ζώων, με σκοπό τη βελτίωσή τους, δεν
δημιουργεί νέα αλληλόμορφα, αλλά αυξάνει
τη συχνότητα εκείνων που προκαλούν υψηλότερες
αποδόσεις. Ο συντελεστής κληρονομικότητας
των ιδιοτήτων καθορίζει τα αποτελέσματα,
που θα προκύψουν από την εφαρμογή
της επιλογής. Τα αποτελέσματα
εμφανίζονται στους aπογόνους, που προκύπτουν
από τη σύζευξη των ζώων αναπαραγωγής,
που επιλέγονται. Άλλοι παράγοντες,
που καθορίζουν την επιτυχία της επιλογής
είναι, η ένταση της επιλογής και το μεσοδιάστημα
των γενεών. Η ύπαρξη γενετικής παραλλακτικότητας
είναι καθοριστική, διότι
χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατή καμιά βελτίωση.
Με την απώλεια πληθυσμών και φυλών
αγροτικών ζώων, εξαιτίας της εγκατάλειψής
τους, χάνεται κάθε δυνατότητα διορθωτικών
παρεμβάσεων για την κάλυψη μελλοντικών
αναγκών της ανθρωπότητας.
1. Αντιστοιχείστε τους όρους με τις απαντήσεις:
Όροι:
Α. Πατρικά κύτταρα, Β. Θυγατρικά κύτταρα,
Γ. Σωματικά κύτταρα, Δ.Γαμετικά κύτταρα,
Ε. Μείωση
Απαντήσεις:
Α. Τα κύτταρα που παράγουν θυγατρικά κύτταρα
με τη διαδικασία της μίτωσης.
Β. Η διαδικασία της διαίρεσης του γενετικού
υλικού του πυρήνα σε γαμετικά κύτταρα
(σπερματοζωάρια, ωάρια).
Γ. Τα προ·ίόντα της μίτωσης.
Δ. Τα κύτταρα του οργανισμού στα οποία
συμβαίνει η μίτωση.
Ε. Ειδικά κύτταρα που ~αμβάνουν μέρος στη
φυλετική (σεξουαλική) αναπαραγωγή.
2. Βρείτε τη σωστή απάντηση:
Η φάση της ζωής ενός κυττάρου κατά την ο~
ποία αυτό διαιρείται σε δύο θυγατρικά κύτταρα,
καλείται:
Α. Αναπαραγωγή, Β . Κυτταρικός κύκλος,
Γ. Μίτωση
3. Βρείτε τη σωστή απάντηση:
Ο διπλοειδής αριθμός χρωμοσωμάτων στο
χοίρο είναι 38. Πόσα μόρια της διπλής έλικας
του DNA θα περιέχονται στον πυρήνα τωy
σπερματοζωαρίων του;
Α.19
Β. 38
Γ. 76
4. Σύμφωνα με την αρχή της διάσχισης (η πρώτη
αρχή του Μέντελ), τα δύο αλληλόμορφα
ενός ζεύγους γονιδίων χωρίζονται μεταξύ
τους κατά το σχηματισμό των γαμετών
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
5. Η Μίτωση μειώνει το περιεχόμενο του κυττάρου
σε DNA κατά το ήμισυ αλλά δεν μεταβάλλει
τον αριθμό των χρωμοσωμάτων.
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
6. Βρείτε τη σωσtή απάντηση: Στη σύζευξη ΑαΧΑα,
όπου το Α αλληλόμορφο είναι κυρίαρχο
σtο α, πόσοι διαφορετικοί φαινότυποι
αναμένεται να υπάρχουν μεταξύ των απογόνων
και σε ποια αναλογία μεταξύ τους;
Α. Δύο, σε σχέση 1:1
Β. Δύο, σε σχέση 2:1
Γ. Τρεις, σε σχέση 1:2:1
Δ. Δύο, σε σχέση 3:1
7. Βρείτε τη σωσtή απάντηση: Στη σύζευξη ΑαΧΑα,
όπου το Α αλληλόμορφο είναι κυρίαρχο
στο α, πόσοι διαφορετικοί γονότυποι
αναμένεται να υπάρχουν μεταξύ των απογόνων
και σε ποια αναλογία μεταξύ τους;
Α. Δύο, σε σχέση 2:1
Β. Τρεις, σε σχέση 1:1:1
Γ. Τρεις, σε σχέση 1:2:1
Δ. Δύο, σε σχέση 3:1
ΣΤΟΙΧΕΙΆ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟτΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΠΚΩΝ ΖΩΩΝ 75
8. Βρείτε τη σωστή απάντηση: Για να προσδιορίσουμε
αν ένας aσπρόμαυρος ταύρος φυλής
Χολστά"ίν είναι ομοζύγωτος, ως προς το
γονίδιο που καθορίζει το χρωματισμό
(ΜΜ), θα πρέπει να τον συζεύξουμε με μία
· αγελάδα:
Α. Ασπρόμαυρη, ετεροζύγωτη ως προς το γονίδιο
του χρωματισμού (ΜΜ).
Β. Ασπρόμαυρη, ομοζύγωτη ως προς το γονίδιο
του χρωματισμού (Μμ).
Γ. Ασπροκόκκινη , ομοζύγωτη ως προς το γονίδιο
του χρωματισμού (μμ).
9. Απαντήστε: Ποιες προϋποθέσεις απαιτούνται,
για να εκδηλωθεί ένα φυλοσύνδετο
υποτελές χαρακτηριστικό
Α. στα αρσενικά άτομα,
Β. στα θηλυκά άτομα.
1 Ο. Στις φυλοσύνδετες ιδιότητες, τα αρσενικά
άτομα κληρονομούν φυλοσύνδετα γο-
νίδια μόνον από τον πατέρα τους
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
11. Σε ομόλογα χρωμοσώματα είναι δυνατό
να προκύψει διαφορετικός συνδυασμός
γονιδίων, ως αποτέλεσμα μεταλλάξεων
και χιασμάτων.
Σωστό ....... .
Λάθος ....... .
12. Βρείτε τη σωστή απάντηση: Αλληλεπίδραση
γονοτύπου και περιβάλλοντος παρουσιάζεται
παντού όπου:
Α. Οι γονότυποι κατατάσσονται διαφορετικά
σε διαφορετικές συνθήκες περιβάλλοντος
Β. Διαφορετικοί γονότυποι αναπτύσσονται
στο ίδιο περιβάλλον
Γ. Ένας γονότυπος αναπτύσσεται σε διαφορετικές
συνθήκες περιβάλλοντος.
Ερωτήσεις κεφ.4-ΟΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΟ ΖΩΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Κάθε οργανισμός δέχεται τις συνεχείς επιδράσεις
του περιβάλλοντος. Η προσαρμογή
σε αυτές συνδέεται άμεσα με την ίδια
την ύπαρξή του. Ένας από τους σημαντικότερους
περιβαλλοντικούς παράγοντες είναι
η διατροφή. Οι τροφές, που αφομοιώνει ο
οργανισμός, χρησιμοποιούνται από τον ίδιο
για τη λειτουργία των οργανικών του συστημάτων,
για την αντικατάσταση των νεκρών
του κυττάρων ή για τη δημιουργία νέων, για
τη σταθερή διατήρηση της θερμοκρασίας
του σώματός του και τέλος, για να αυξηθούν
οι αποδόσεις του. Τα διάφορα είδη των αγροτικών
ζώων έχουν διαφορετικές απαιτήσεις
για την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Σε
ακραίες περιπτώσεις μειώνουν τις αποδόσεις
τους (βοοειδή, χοιρινά) ή τη λήψη τρο-
φής (πρόβατα). Ο οργανισμός των ζώων, για
να αντεπεξέλθει στη διακύμανση των θερμοκρασιών
έχει αναπτύξει διάφορα συστήματα
προστασίας.
Άλλοι, σημαντικοί, περιβαλλοντικοί παράγοντες
είναι η υγρασία, που επιδρά στην
ανταλλαγή θερμότητας μεταξύ οργανισμού
και περιβάλλοντος, η ηλιακή ακτινοβολία,
που αποτελεί παράγοντα δημιουργίας της
βιταμίνης D, ενώ έχει και βακτηριοκτόνα
δράση, ο αερισμός, που απομακρύνει τα επιβλαβή
αέρια, που δημιουργούνται στο σταύλο,
και τέλος η υγιεινή κατάσταση του ζώου,
που αποτελεί παράγοντα για την επιβίωση
του και την αύξηση των αποδόσεών του.
1. Ποιες είναι οι σημαντικότερες επιδράσεις
του περιβάλλοντος στον ζωικό οργανισμό;
2. Ποια είναι η σημασία του καλού αερισμού
στο σταύλο;
3. Πώς αντιδρούν στις υψηλές θερμοκρασίες
τα ζώα;
4. Πώς αλληλοεπηρεάζονται το νευροορμονικό
σύστημα και το περιβάλλον;
του περιβάλλοντος. Η προσαρμογή
σε αυτές συνδέεται άμεσα με την ίδια
την ύπαρξή του. Ένας από τους σημαντικότερους
περιβαλλοντικούς παράγοντες είναι
η διατροφή. Οι τροφές, που αφομοιώνει ο
οργανισμός, χρησιμοποιούνται από τον ίδιο
για τη λειτουργία των οργανικών του συστημάτων,
για την αντικατάσταση των νεκρών
του κυττάρων ή για τη δημιουργία νέων, για
τη σταθερή διατήρηση της θερμοκρασίας
του σώματός του και τέλος, για να αυξηθούν
οι αποδόσεις του. Τα διάφορα είδη των αγροτικών
ζώων έχουν διαφορετικές απαιτήσεις
για την θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Σε
ακραίες περιπτώσεις μειώνουν τις αποδόσεις
τους (βοοειδή, χοιρινά) ή τη λήψη τρο-
φής (πρόβατα). Ο οργανισμός των ζώων, για
να αντεπεξέλθει στη διακύμανση των θερμοκρασιών
έχει αναπτύξει διάφορα συστήματα
προστασίας.
Άλλοι, σημαντικοί, περιβαλλοντικοί παράγοντες
είναι η υγρασία, που επιδρά στην
ανταλλαγή θερμότητας μεταξύ οργανισμού
και περιβάλλοντος, η ηλιακή ακτινοβολία,
που αποτελεί παράγοντα δημιουργίας της
βιταμίνης D, ενώ έχει και βακτηριοκτόνα
δράση, ο αερισμός, που απομακρύνει τα επιβλαβή
αέρια, που δημιουργούνται στο σταύλο,
και τέλος η υγιεινή κατάσταση του ζώου,
που αποτελεί παράγοντα για την επιβίωση
του και την αύξηση των αποδόσεών του.
1. Ποιες είναι οι σημαντικότερες επιδράσεις
του περιβάλλοντος στον ζωικό οργανισμό;
2. Ποια είναι η σημασία του καλού αερισμού
στο σταύλο;
3. Πώς αντιδρούν στις υψηλές θερμοκρασίες
τα ζώα;
4. Πώς αλληλοεπηρεάζονται το νευροορμονικό
σύστημα και το περιβάλλον;
Ερωτήσεις κεφ.3-ΔΟΜΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ
Οι ζωντανοί οργανισμοί διαθέτουν χαρακτηριστικά
γνωρίσματα, που διακρίνονται σε
μορφολογικά ή εξωτερικά και σε εσωτερικά.
Στα εξωτερικά εντάσσονται, το χρώμα, η ποιότητα
του μαλλιού, το σχήμα και η κατεύθυνση
των κεράτων, κ.λπ. Στα εσωτερικά αναφέρονται
οι ιστοί, τα όργανα και οι λειτουργίες
του οργανισμού.
Το σώμα των ζωντανών οργανισμών αποτελείται
από συστήματα και ιστούς. Τα βασικότερα
των συστημάτων είναι το κινητικό, που
απαρτίζεται από οστά, συνδέσμους και μύες.
Αποστολή του κινητικού συστήματος είναι να
εξασφαλίσει τη στερεότητα και την κίνηση
του σώματος. Η στερεότητα εξασφαλίζεται από
τα οστά και τους μύες. Το σύνολο των οστών
απαρτίζει το σκελετό, πάνω στον οποίο
στηρίζεται ο οργανισμός και χωρίζεται σε
σκελετό του κορμού και σκελετό των άκρων.
Το αναπνευστικό σύστημα μεταφέρει οξυγόνο
στον οργανισμό και αποβάλλει το διοξείδιο
του άνθρακα. Στα θηλαστικά απαρτίζεται
από την αναπνευστική οδό και τη θωρακική
κοιλότητα με τους πνεύμονες, ενώ τα πτηνά
διαθέτουν επιπλέον και αεροφόρους σάκους.
Το πεπτικό σύστημα αποτελείται από τον
πεπτικό σωλήνα και τα συμπληρωματικά όργανα
και χωρίζεται σε δύο τμήματα: το πρόσθιο,
που πραγματοποιείται η άλεση και η
προώθηση της τροφής και το οπίσθιο, που
πραγματοποιείται η κυρίως πέψη και η αποβολή
των υπολειμμάτων. Υπάρχουν σημαντικές
διαφορές στο πεπτικό σύστημα μεταξύ
των μηρυκαστικών, των φυτοφάγων μονογαστρικών,
των παμφάγων μονογαστρικών καθώς
και των πτηνών.
Το κυκλοφοριακό σύστημα έχει αποστολή
τη μεταφορά αίματος και λέμφου στους ιστούς
και τα όργανα. Απαρτίζεται από την
καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία και το λεμφικό
σύστημα. Το αιμοφόρο σύστημα αποτελείται
από τη μεγάλη και τη μικρή κυκλοφορία. Με
τη μεγάλη κυκλοφορία μεταφέρεται το οξυγονωμένο
αίμα στους ιστούς και το φτωχό σε ο-
ξυγόνο αίμα στην καρδιά. Με τη μικρή κυκλοφορία
το φτωχό σε οξυγόνο αίμα μεταφέρεται
στους πνεύμονες και αφού οξυγονωθεί επαναφέρεται
στην καρδιά.
Το νευροορμονικό σύστημα απαρτίζεται από
το νευρικό και το ρυθμιστικό. Το νευρικό
σύστημα εξασφαλι'ζει την επικοινωνία του οργανισμού
με το περιβάλλον, ώστε αυτός να
προσαρμόζεται και να ρυθμίζει ανάλογα τις
διάφορες λειτουργίες του. Αποτελείται από το
εγκεφαλονωτιαίο και από το αυτόνομο σύστημα.
Το ρυθμιστικό ή ενδοκρινές σύστημα αποτελείται
από τους ενδοκρινείς αδένες, που παράγουν
πολύ μικρές ποσότητες χημικών ουσιών,
τις ορμόνες, που εκκρίνονται στο κυκλο.:
φοριακό σύστημα και μέσω αυτού μεταφέρονται
σε ολόκληρο τον οργανισμό. Το ρυθμιστικό
ή ενδοκρινές σύστημα ρυθμίζεται από τον
υποθάλαμο του εγκεφάλου.
Ο οργανισμός των ζώων χαρακτηρίζεται από
τις φυσιολογικές του ιδιότητες και τις λειτουργίες
του. Σημαντικές είναι η ιδιοσυστασία,
που δείχνει το βαθμό υγιεινής κατάστασης του
ζώου, η ιδιοσυγκρασία, που δείχνει το βαθμό αντίδρασης
του οργανισμού στα ερεθίσματα του
περιβάλλοντος, η σωματική κατάσταση που
δείχνει τη δυνατότητα του να αποδίδει έργο, ο
εγκλιματισμός, η ικανότητα . ανάπτυξης, κ.λπ.
1. Ποια είναι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά
των ζώων και πώς χωρίζονται;
2. Ονομάστε τα βασικότερα συστήματα του
σώματος των ζώων.
3. Ποια η σημασία των ορμονών στις λειτουργίες
του οργανισμού;
4. Αναφέρατε τα βασικά μέρη από τα οποία
αποτελείται ο σκελετός του σώματος των
ζώων.
5. Τι ονομάζουμε ιδιοσυστασία, ιδιοσυγκρασία
και τι σωματική κατάσταση του
ζώου;
6. Τι εννοούμε με την έννοια «εγκλιματισμός»;
γνωρίσματα, που διακρίνονται σε
μορφολογικά ή εξωτερικά και σε εσωτερικά.
Στα εξωτερικά εντάσσονται, το χρώμα, η ποιότητα
του μαλλιού, το σχήμα και η κατεύθυνση
των κεράτων, κ.λπ. Στα εσωτερικά αναφέρονται
οι ιστοί, τα όργανα και οι λειτουργίες
του οργανισμού.
Το σώμα των ζωντανών οργανισμών αποτελείται
από συστήματα και ιστούς. Τα βασικότερα
των συστημάτων είναι το κινητικό, που
απαρτίζεται από οστά, συνδέσμους και μύες.
Αποστολή του κινητικού συστήματος είναι να
εξασφαλίσει τη στερεότητα και την κίνηση
του σώματος. Η στερεότητα εξασφαλίζεται από
τα οστά και τους μύες. Το σύνολο των οστών
απαρτίζει το σκελετό, πάνω στον οποίο
στηρίζεται ο οργανισμός και χωρίζεται σε
σκελετό του κορμού και σκελετό των άκρων.
Το αναπνευστικό σύστημα μεταφέρει οξυγόνο
στον οργανισμό και αποβάλλει το διοξείδιο
του άνθρακα. Στα θηλαστικά απαρτίζεται
από την αναπνευστική οδό και τη θωρακική
κοιλότητα με τους πνεύμονες, ενώ τα πτηνά
διαθέτουν επιπλέον και αεροφόρους σάκους.
Το πεπτικό σύστημα αποτελείται από τον
πεπτικό σωλήνα και τα συμπληρωματικά όργανα
και χωρίζεται σε δύο τμήματα: το πρόσθιο,
που πραγματοποιείται η άλεση και η
προώθηση της τροφής και το οπίσθιο, που
πραγματοποιείται η κυρίως πέψη και η αποβολή
των υπολειμμάτων. Υπάρχουν σημαντικές
διαφορές στο πεπτικό σύστημα μεταξύ
των μηρυκαστικών, των φυτοφάγων μονογαστρικών,
των παμφάγων μονογαστρικών καθώς
και των πτηνών.
Το κυκλοφοριακό σύστημα έχει αποστολή
τη μεταφορά αίματος και λέμφου στους ιστούς
και τα όργανα. Απαρτίζεται από την
καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία και το λεμφικό
σύστημα. Το αιμοφόρο σύστημα αποτελείται
από τη μεγάλη και τη μικρή κυκλοφορία. Με
τη μεγάλη κυκλοφορία μεταφέρεται το οξυγονωμένο
αίμα στους ιστούς και το φτωχό σε ο-
ξυγόνο αίμα στην καρδιά. Με τη μικρή κυκλοφορία
το φτωχό σε οξυγόνο αίμα μεταφέρεται
στους πνεύμονες και αφού οξυγονωθεί επαναφέρεται
στην καρδιά.
Το νευροορμονικό σύστημα απαρτίζεται από
το νευρικό και το ρυθμιστικό. Το νευρικό
σύστημα εξασφαλι'ζει την επικοινωνία του οργανισμού
με το περιβάλλον, ώστε αυτός να
προσαρμόζεται και να ρυθμίζει ανάλογα τις
διάφορες λειτουργίες του. Αποτελείται από το
εγκεφαλονωτιαίο και από το αυτόνομο σύστημα.
Το ρυθμιστικό ή ενδοκρινές σύστημα αποτελείται
από τους ενδοκρινείς αδένες, που παράγουν
πολύ μικρές ποσότητες χημικών ουσιών,
τις ορμόνες, που εκκρίνονται στο κυκλο.:
φοριακό σύστημα και μέσω αυτού μεταφέρονται
σε ολόκληρο τον οργανισμό. Το ρυθμιστικό
ή ενδοκρινές σύστημα ρυθμίζεται από τον
υποθάλαμο του εγκεφάλου.
Ο οργανισμός των ζώων χαρακτηρίζεται από
τις φυσιολογικές του ιδιότητες και τις λειτουργίες
του. Σημαντικές είναι η ιδιοσυστασία,
που δείχνει το βαθμό υγιεινής κατάστασης του
ζώου, η ιδιοσυγκρασία, που δείχνει το βαθμό αντίδρασης
του οργανισμού στα ερεθίσματα του
περιβάλλοντος, η σωματική κατάσταση που
δείχνει τη δυνατότητα του να αποδίδει έργο, ο
εγκλιματισμός, η ικανότητα . ανάπτυξης, κ.λπ.
1. Ποια είναι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά
των ζώων και πώς χωρίζονται;
2. Ονομάστε τα βασικότερα συστήματα του
σώματος των ζώων.
3. Ποια η σημασία των ορμονών στις λειτουργίες
του οργανισμού;
4. Αναφέρατε τα βασικά μέρη από τα οποία
αποτελείται ο σκελετός του σώματος των
ζώων.
5. Τι ονομάζουμε ιδιοσυστασία, ιδιοσυγκρασία
και τι σωματική κατάσταση του
ζώου;
6. Τι εννοούμε με την έννοια «εγκλιματισμός»;
Ερωτήσεις κεφ.2-ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΖΩΑ
Η εξημέρωση και η κατοικιδιοποίηση των
ζώων ήταν μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες
του πρωτόγονου ανθρώπου στην προσπάθειά
του να επιβιώσει. Η δραστηριότητα
αυτή οδήγησε στη σημαντική αύξηση των αποδόσεων
των ζώων, αλλά και σε σημαντικές
αλλαγές των σωματικών τους χαρακτηριστικών.
Έτσι, πολλές από τις σημερινές φυλές
βοοειδών έχουν μικρότερο ύψος από τους αρ-
χαίους προγόνους τους, το άλογο απόκτησε ύψος,
ενώ τα πρόβατα έχουν στην ουρά περισσότερους
σπονδύλους, κ.λπ ..
Οι τύποι των ζώων εκφράζουν τον τρόπο ανάπτυξης
του οργανισμού και είναι ο αναπνευστικός,
ο πεπτικός, ο μυικός και ο εγκεφαλικός.
Βάσει της παραγωγικής κατεύθυνσης, τα
ζώα, π.χ. τα βοοειδή, χαρακτηρίζονται ως γαλακτοπαραγωγά,
κρεοπαραγωγά ή μικτής κατεύθυνσης,
τα πρόβατα σε εριοπαραγωγά, γαλακτοπαραγωγά,
κρεοπαραγωγά, κ.λπ.
Φυλή είναι μια μεγάλη ομάδα ζώων με την
ίδια φυλογενετική καταγωγή και διαφοροποιούνται
από τα ζώα των άλλων φυλών του αυτού
είδους ως προς ορισμένα χαρακτηριστικά
και ιδιότητες.
1. Τι είναι το κατοικίδιο και τι το αγροτικό
ζώο; Αναφέρετε μερικά.
2. Ποιοι είναι οι τύποι των αγροτικών ζώων;
3. Τι είναι η φυλή και πώς ορίζεται;
ζώων ήταν μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες
του πρωτόγονου ανθρώπου στην προσπάθειά
του να επιβιώσει. Η δραστηριότητα
αυτή οδήγησε στη σημαντική αύξηση των αποδόσεων
των ζώων, αλλά και σε σημαντικές
αλλαγές των σωματικών τους χαρακτηριστικών.
Έτσι, πολλές από τις σημερινές φυλές
βοοειδών έχουν μικρότερο ύψος από τους αρ-
χαίους προγόνους τους, το άλογο απόκτησε ύψος,
ενώ τα πρόβατα έχουν στην ουρά περισσότερους
σπονδύλους, κ.λπ ..
Οι τύποι των ζώων εκφράζουν τον τρόπο ανάπτυξης
του οργανισμού και είναι ο αναπνευστικός,
ο πεπτικός, ο μυικός και ο εγκεφαλικός.
Βάσει της παραγωγικής κατεύθυνσης, τα
ζώα, π.χ. τα βοοειδή, χαρακτηρίζονται ως γαλακτοπαραγωγά,
κρεοπαραγωγά ή μικτής κατεύθυνσης,
τα πρόβατα σε εριοπαραγωγά, γαλακτοπαραγωγά,
κρεοπαραγωγά, κ.λπ.
Φυλή είναι μια μεγάλη ομάδα ζώων με την
ίδια φυλογενετική καταγωγή και διαφοροποιούνται
από τα ζώα των άλλων φυλών του αυτού
είδους ως προς ορισμένα χαρακτηριστικά
και ιδιότητες.
1. Τι είναι το κατοικίδιο και τι το αγροτικό
ζώο; Αναφέρετε μερικά.
2. Ποιοι είναι οι τύποι των αγροτικών ζώων;
3. Τι είναι η φυλή και πώς ορίζεται;
Ερωτήσεις κεφ. 1-ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ
Η κτηνοτροφία σε πολλές χώρες του κόσμου
αποτελεί βασικό κλάδο της γεωργίας
και η οικονομική της σημασία είναι μεγάλη.
Παράγει προϊόντα, που καλύπτουν βασικές
διατροφικές και άλλες ανάγκες του ανθρώπου.
Απαρτίζεται από πολλούς κλάδους, όπως
η βοοτροφία, η χοιροτροφία και η αιγοπροβατοτροφία,
ενώ η οικονομική της σημασία,
σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι μεγάλη. Η
γεωργία και η κτηνοτροφία είναι δραστηριότητες
άρρηκτα συνδεδεμένες, αφού η πρώτη
εξασφαλίζει ζωοτροφές για τη.ν κτηνοτροφία
και η δεύτερη συμβάλλει αποφασιστικά
στην αναζωογόνηση της γης.
Σήμερα, η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας
στηρίζεται σε σύγχρονες ζωοτεχνικές μεθόδους,
σε σωστή διαχείριση και σε βελτιωμένα
ζώα. Στη χώρα μας, το μεγάλο άλμα της
κτηνοτροφίας πραγματοποιήθηκε την περίοδο
1970-1990 και το αποτέλεσμα ήταν τόσο
η αύξηση του όγκου παραγωγής όσο και
η βελτίωση των παραγόμενων προϊόντων.
Στη χώρα μας αποτελεί σημαντικό παράγοντα
της εθνικής οικονομίας. Το 1997 συμμετείχε
στο Ακαθάριστο Γεωργικό Προ"ίόν με
ποσοστό 31,45%, ενώ σημαντικότεροι κλάδοι
από την άποψη του όγκου παραγωγής
είναι η πτηνοτροφία και ακολουθεί η προβατοτροφία.
Παρόλα αυτά η Ελλάδα είναι ελλειμματι-
27
κή σε κτηνοτροφικά προϊόντα και κάθε χρόνο
προκειμένου να καλύψει τα ελλείμματα
της αναγκάζεται να τα εισάγει από άλλες
χώρες. Το 1996 το συνολικό έλλειμμα σε
κρέας ανερχόταν στο 42,88% και στο αγελαδινό
γάλα στο 57,7%. Μόνο στο αιγοπρόβειο
γάλα η χώρα μας έχει αυτάρκεια, αφού διαθέτει
πολλές και σημαντικές γαλακτοπαραγωγικές
φυλές όσο καμιά από τις άλλες χώρες
της Ε.Ε.
Με εξαίρεση τη γαλακτοπαραγωγό αιγοπροβατοτροφία,
η χώρα μας υστερεί σημαντικά
έναντι των άλλων χωρών της Ε.Ε. τόσο
ως προς τον αριθμό των εκτρεφόμενων ζώ·
ων όσο και ως προς τον όγκο της παραγωγής.
1. Ποιοι είναι οι βασικότεροι κλάδοι της ζωικής
παραγωγής ;
2. Ποια προϊόντα της ζωικής παραγωγής είναι
απαραίτητα για τη διατροφή του ανθρώπου;
3. Πώς συνδέονται γεωργία και ζωική παραγωγή;
4. Πώς εξηγείται η μεγάλη σημασία της ζωικής
παραγωγής για τη χώρα μας;
5. Πώς εκτιμάται η θέση της ελληνικής κτηνοτροφίας
στο πλαίσιο της Ε.Ε.;
6. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της ελληνικής
προβατοτροφίας , έναντι των άλλων
χωρών της Ε.Ε.;
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)